OgeHan

kuyruk acisi

Kuyruk Acısı

İmanlı ve oldukça merhametli bir adam bir yılanın kaya kovuğundaki hâline acır. İhtiyacı olduğunu düşünerek ona yiyecek ve içecek götürür. Yılan, bu Hak dostunun iyiliğini karşılıksız bırakmaz ve ona bir altın verir. Adam, yılanın bu vefasına vefayla mukabele eder. Her gün yılanın kovuğuna yiyecek götürmeye başlar. Yılan da bu iyiliği her seferinde bir altınla mükâfatlandırır.

Derken karşılıklı ve uzun yıllar sürecek bir dostluk oluşur yılanla Hak dostu arasında. Günlerden bir gün adam çok hastalanır ve yatağa düşer. Yattığı sürede yılanın yemeksiz kalacağını düşünerek durumu oğluna anlatır. Ondan yılana yiyecek götürmesini rica eder. Oğlu da babasının sözüne uyarak yiyecekleri yılana verir. Yılan her zamanki mukabelesiyle delikanlının eline bir altın bırakır. Bunu gören delikanlı, yılanın yuvasının altınla dolu olduğunu düşünerek planlar yapmaya başlar. Şeytanın da vesvesesiyle yılanı öldürmeye ve yuvasındaki bütün altınları almaya karar verir. Bir gün, yemeği vereceği sırada yerden bir taş alıp yılana fırlatır. Attığı taş yılanı öldürmez ama kuyruğunu koparır. Acıyla kıvranan yılan ani bir hareketle atılıp oğlanı sokar ve öldürür.

Oğlunun her zamanki vaktinde dönmediğini gören Hak dostu meraklanır. Bir şeyler olduğunu hisseder. Hasta yatağından kalkarak yılanın yanına gider ve sorar:

-Yılan kardeş burada neler oldu?

Yılan da olup biteni anlatır. Adam haris oğlunun suçlu olduğunu anlar ve kıvranırcasına yılandan özür diler. “Yılan kardeş olan olmuş, gel biz yine eskisi gibi dost olalım.” der.

Yılan bu teklife müsbet cevap vermez:

-Olmaz artık; sende evlat, bende bu kuyruk acısı olduktan sonra asla eski dostluk olamaz, der.