Adamın hanımı ölür tek oğluyla birlikte bir süre yalnız yaşadıktan sonra konu-komşu, tıpkı adamın kendisi gibi dul ve tek oğluyla yaşayan bir bayanla evlenmek isteyip istemeyeceğini sorarlar. Adamcağız biraz düşünüp taşındıktan sonra onun da bir oğlu olduğunu şartlarının eşit olduğunu düşünüp evlenmekte bir sakınca olmadığına karar verir.
- "Ben onun oğluna babalık ederim, o da benim oğluma ana olur geçinip gideriz" diye düşünür ve bu bayanla evlenmeye razı olduğunu bildirir.
Bu iki dul evlenirler adam hakkaten kadının oğluna kendi evladı gibi davranırken, kadın bu iki çocuk arasında ayrım yapar ve üvey ana muamelesi uygular. Evin içinde üvey çocuğa neler etti bilinmez ama günlerden bir gün kendi oğlu çok kötü hastalanır, gün geçtikçe kilo kaybeder aşırı derecede zayıflar...
Doktor doktor gezdirirler ama nafile. En son bizim tanıdık bir doktora getirirler, doktor:
Çocuğun aşırı derecede gıdasız kaldığını ve maddi imkansızlıkları yüzünden sıkıntı içinde olduklarını düşünür. Çocuğun derhal hastaneye yatırılması gerektiğini, ayrıca devletten kendileri için yardım talebinde bulunmak istediğini açıkladığında kadının cevabı çok ilginç ve bir o kadar da üzücüdür !
- Hayır hayır kesinlikle bizim yardıma ihtiyacımız yok, maddi durumumuz gayet iyi.
- "Peki neden bu çocuk bu kadar gıdasız kaldı" dediğinde ise kadının verdiği cevap doktoru çileden çıkarır.
-"Bu mümkün değil, benim çocuğum gıdasız kalmış olamaz, ben ne yemek yaptıysam çocuğuma en güzel yerlerini yedirdim, mesela suyunu üvey oğluma verirdim, taneli kısımlarını hep kendi oğluma yedirirdim. Ama niyeyse o palak gibi oldu, benimkisi hastalandı. Yani ben gıdasızlıktan olduğunu düşünmüyorum doktor bey".
Doktor bu sözler üzerine söyleyecek hiç bir söz bulamaz.
Yorum sizin..!

Burdan bizim çıkardığımız sonuç:
1. Yemeğin suyunun taneli kısmından daha besleyici olduğu,
2. Kötü kalpli üvey annenin gazabına karşı Allahu teala üvey evladı koruma altına almıştır, babasının diğer çocuğa iyi davranmasının mükafatı olarak.
3. Eden bulur.